Wanted

Ek was onlangs bevoorreg om my eerste pantomime oudisie by te woon. Soos meeste seker teen die tyd weet, is my mantra (of ten minste een van my mantras) "dis die klein dingetjies wat saakmaak". So, een van daardie klein dingetjies is in die vorm van n e-pos wat lui: "you've been requested to audition for...". Daardie paar woorde sal enige persoon se selfbeeld n hupstoot gee. Shame.
Nadat ek wanted gevoel het vir so twee dae, het ek begin voorberei vir die groot dag. Indien van julle nie weet nie, die proses werk as volg:

Jy ontvang n brief deur jou agentskap/manager waarop al die inligting aangaande die produksie (wie,wat,waar en wanneer) verskyn.
Dan word daar mooi uiteengesit wat van jou as kunstenaar verwag word om voor te berei. In die geval van n pantomime is dit n musiekstuk in die musiekteaterstyl, asook die afle van n dans oudisie. Dum-dum-dummmm...

Nou, laasgenoemde is maar n teerpuntjie aangesien jy moet meeding met professionele dansers. So, vanaf die tyd wat ek daar aankom vir die oudisie, tot net voor ek loop, sit ek met n moddemagie as gevolg van spanning, en om ander te hoor se "ja, I just finished with West Side Story and doing Sweeney Todd later this year", help nou glad nie die saak nie. Inteendeel moet pollie meer knyp. Dansers se nonchalant houding is eintlik fantasties. Kyk, as die land regeer kon word deur n dansende party,sou die land flureer. Die eintlike rede is maar net dat hulle ongelooflike selfvertroue het. En goeie postuur. En n goeie figuur...need I go on. Vir n danser, is geen danspassie te moeilik nie. Vir ons as leuke, is dit n ander storie. Tydens die oudisie het n nie-so-dierbare danser van ons onder sy vlerk geneem so tussen sessie om oor die passies te gaan. Tot nou toe weet ek nie wat my die meeste van hom gepla het nie. Eerstens dra hy n wifey (ook geken as wife beater of vest), waar die tepels koekeloer aan weerskante aangesien hy dit goedgedink het om die kledingstukkie nog kleiner te knip. Tweedens het hy ongelooflike selfvertrou gehad. Dalk te veel. Maar Tepel, saam met die ander professionele dansers is toe beide rondtes deur...asook, wag daarvoor...ek! Take that Tepel!

Nou, nou sit en wag ek maar om te hoor of ek n callback gekry het vir die panto. En verder gaan die lewe maar aan. Die dansers dans hulle harte uit en bou aan hulle figure in die gym. En ek? Ek sit in n klaskamer vanaf 08:00 tot 14:20 en kyk hoe die toekoms van ons land leer oor direct en indirect speech en pouse eet ek my regular, n samoosa.